Ο ναός του Ταξιάρχη στην Χαρούδα έχει έναν ενδιαφέρον θρύλο πίσω του. Σύμφωνα με τον θρύλο ο ναός κτίστηκε από έναν πρωτομάστορα ο οποίος είχε πατέρα πρωτομάστορα. Οι δυο πρωτομάστορες ανταγωνίστηκαν για το καλύτερο αποτέλεσμα.
Ο πατέρας με τον Ταξιάρχη του Γκλέζου και ο γιος με τον Ταξιάρχη της Χαρούδας. Στην κρίση που ακολούθησε με την αποπεράτωση των εκκλησιών, οι κριτές σύμφωνα με την παράδοση έδωσαν την νίκη στον γιο. Ο πατέρας, αναγνωρίζοντας ότι ξεπεράστηκε από το γιο του, λέγεται ότι απεβίωσε από τη στεναχώρια του καθώς απομακρυνόταν από την Χαρούδα. Ο Ταξιάρχης της Χαρούδας, που έκτισε ο γιος, είναι εντυπωσιακά μεγάλος για την περιοχή και χρησιμοποιήθηκε ως καθολικό μοναστηριού. Στον τρούλο και στην αψίδα του ιερού σώζονται εντοιχισμένα πιάτα και στην ανατολική πλευρά ανεστραμμένη ταφική μαρμάρινη πλάκα με δίστιχη επιγραφή αρχαίων χρόνων: (ΔΑΜΟΝΙΚΙΔΑ ΧΑΙΡΕ-ΤΕΙΜΑΡΕΙΝ ΧΑΙΡΕ)
Στον βόρειο τοίχο εσωτερικά, είναι εμφανή τα τεράστια μαρμάρινα μακρόνια, τα οποία αντικαθιστούν την ξυλοδεσιά, ώστε να αντιμετωπιστεί η έλλειψη του ξύλου. Περιμετρικά των ημικυλινδρικών θόλων και τη βάση το τρούλου περιτρέχει λοξότμητο γείσο με διάκοσμο συριακούς τροχούς, πυροστρόβιλοι και σταυρόμορφοι ρόδακες. Ο ναός είναι κατάκοσμος από μεταβυζαντινές τοιχογραφίες του 18ου και 19ου αιώνα. Ιδιαιτερότητα παρουσιάζει η απεικόνιση της Παναγίας, με τα λυτά μαλλιά, μοιρολογούσα κατά μια άποψη.
Αξιόλογο αρχιτεκτονικό μνημείο της περιοχής, με φροντισμένη τοιχοποιία και αξιοσημείωτη ποικιλία στη διάπλαση των όψεων. Χρονολογείται στον 11ο αιώνα, ενώ κοσμήθηκε στα όψιμα μεταβυζαντινά χρόνια με τοιχογραφίες. Ναός σταυροειδής με τρούλο, πολυώροφο, οξυκόρυφο καμπαναριό με περίτεχνα σκαλισμένα μάρμαρα στην πόρτα και τα παράθυρα και το κατώτερο τμήμα των τοίχων φτιαγμένο από μεγάλους ογκόλιθους, που δείχνει και την ηλικία αυτής της παράδοσης.